پیش بینی میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان با روش خوشه بندی فازی در محیط های آموزشی

هدف این پژوهش ارائه الگویی جهت پیش­بینی عملکرد و افزایش کارایی و موفقیت یادگیری دانشجویان در یک محیط آموزشی با استفاده از داده­کاوی است. با تکیه به روش­های کتابخانه­ای و پرسشنامه­ای و مشاوره با افراد خبره تعدادی از ویژگیهای تاثیرگذار در یادگیری دانشجویان شناسایی شد و با استفاده از روش انتخاب ویژگی، موثرترین آنها انتخاب شدند و برای روشن­تر شدن روابط بین ویژگی­های انتخاب شده، خوشهبندی فازی بر روی آنها انجام گرفت. در فاز دوم پژوهش با استفاده از تکنیکهای دادهکاوی به پیش­بینی نمرات دانشجویان محیط آموزشی مورد مطالعه پرداخته شد. فیلدهایی که به عنوان متغیر در نظر گرفته شد، نمره میانترم، پایانترم و نمره نهایی (معدل) دروس اخذ شده در یک ترم توسط دانشجویان ورودی ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۱ دانشگاه است. بر مبنای الگوهای به دست آمده میتوان هر دانشجو را در راستای ویژگی­های تاثیرگذار بر روی آنها (دانشجویان) از ابتدای ترم راهنمایی و با توجه به نمراتی که در طول ترم کسب می­کند، او را از محدوده نمره نهایی خود آگاه کرد و بر طبق تواناییهایش برنامهریزی مناسب تحصیلی نمود. این الگوها میتوانند برای کارآمدتر ساختن فرآیند یادگیری در سیستم موثر باشند. نتایج آزمایش­ها حاکی از دقت مطلوب روش پیشنهادی ۹۳۹/۰ نسبت به روش­های قبلی (کشف قوانین همبستگی،کلاس بندی و تشخیص ناهمگونی).

Keywords:

آموزش الکترونیکی , انتخاب ویژگی , خوشه بندی فازی , داده کاوی , کشف قوانین همبستگی