رویکردشناسی مطالعات در باب اندیشه تقریب مذاهب اسلامی

اندیشه تقریب مذاهب اسلامی فارغ از تمامی کامیابیها و ناکامیهایش در عرصه های مختلف اجتماعی و دینی، توانسته زمینه ساز پژوهشهای متعددی در باب روابط بین پیروان مذاهب اسلامی از آغاز شکلگیریاش تا به امروز باشد. پژوهش حاضر اما در پی یافتن پاسخی به این سوال است که رویکردهای غالب این پژوهشهای متعدد مدنظر کدامند و آیا میتوان رویکردهای بدیلی به این اندیشه متصور بود یا خیر؟ در این پژوهش، با ارائه پاسخی مثبت به این پرسش و در راستای توضیح بیشتر، با بررسی ادبیات پژوهشی مرتب و استفاده از روش تحلیلی کتابخانه ای، سه رویکرد کلان فکری و ذهن محور، سیاسی و قدرت محور و اجتماعی و پیوند محور را شناسایی شده است. در ادامه با ارجاع به خوانش رشد محور از اندیشه تقریب، رویکردی مردمیتر از این اندیشه ارائه گردیده که با تاکید بر همزیستی فعالانه، تقریب بین تمامی مردمان مسلمان، استفاده از ظرفیت تمام علوم و متخصصان دینی و غیر دینی برای توسعه نظری و اجتماعی این اندیشه و محوری دانستن جایگاه زنان و مادران در این حوزه میکوشد تا راهی نو برای ترویج همزیستی ای تعالی بخش میان تمامی مردمان جهان و به ویژه مسلمانان پیشنهاد نماید.

Keywords:

تقریب مذاهب اسلامی , مطالعات تقریبی , تقریب به مثابه رشد , مردمان مسلمان , رویکردها.