تدوین مدل اضطراب مرگ بر اساس رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای اضطراب ابتلا به کرونا ویروس

زمینه و اهداف: نگرانی ها در مورد مرگ ممکن است اثرات منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بگذارد و در دوره شیوع کرونا ویروس در بیشتر افراد اضطراب مرگ دیده شد. لذا شناسایی عواملی که در این دوران بر اضطراب مرگ تاثیرگذار است، حائز اهمیت است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل اضطراب مرگ بر اساس رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای اضطراب ابتلا به کرونا ویروس انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که با روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان استان قم در سال ۱۴۰۰ بود. ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه رگه پنج عاملی شخصیت (کاستا و مک کری، ۱۹۸۵)، تنظیم شناختی هیجانی (گرانفسکی و کرایچ، ۲۰۰۲)، اضطراب به کروناویروس (علی پور و همکاران، ۱۳۹۸) و اضطراب مرگ تمپلر، ۱۹۷۰) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام گرفت. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان توانایی تبیین ۱۴% از واریانس اضطراب مبتلا به کرونا ویروس را دارند. افزون بر آن رگه های شخصیتی، تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مبتلا به کرونا ویروس توانایی تبیین ۳۶% از واریانس اضطراب مرگ را دارند. نتیجه گیری: این نتایج نشان دادند که اضطراب ابتلا به کرونا ویروس در رابطه با رگه های شخصیتی، تنظیم شناختی و اضطراب مرگ واسطه ای دارد.

Keywords:

Personality , Emotional Regulation , Anxiety , Death , COVID-۱۹ , شخصیت , تنظیم هیجانی , اضطراب , مرگ , کووید-۱۹