ترکیب شیمیایی بیوتیت در توده گرانیتوئیدی گودحوض (سیاه کوه)، بافت، کرمان: شاهدی بر جایگاه تکتونیکی و شرایط فیزیکوشیمیایی جایگزینی و تبلور ماگما

استوک گرانیتوئیدی گودحوض به سن ژوراسیک پیشین (حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش) در جنوب نوار دگرگونی سنندج- سیرجان در جنوب ­خاور ایران در استان کرمان واقع شده است. این استوک گرانیتوئیدی در سنگ ­های دگرگونی پالئوزوئیک بالایی و سنگ­های آذرین- رسوبی تریاس نفوذ کرده است و توسط توالی سنگی ژوراسیک و سنگ آهک ­های کرتاسه زیرین پوشیده شده است. بخش اصلی توده ترکیب گرانودیوریتی دارد و دارای بافت دانه­ای ناخودشکل متوسط تا درشت­ دانه متشکل از آمفیبول، بیوتیت، پلاژیوکلاز، فلدسپار آلکالن و کوارتز است. بیوتیت به عنوان یکی از کانی­ های آهن و منیزیم­ دار اصلی این توده دارای منشا اولیه آذرین و ترکیب آهن ­دار است. نمودارهای مختلف تمایز سری ماگمایی و محیط تکتونیکی نشانگر آن است که ماگمای سازنده این توده از نوع I سری کالک آلکالن مناطق فرورانش بوده که در شرایط گریزندگی متوسط تا بالای اکسیژن متبلور و دماها و فشارهای بسته شدن و تعادل بیوتیت­ های آن در زمان جایگزینی در پوسته برابر با ۵۸۹ تا ۸۷۵ درجه سانتی­گراد در فشارهای ۴۵/۰ تا ۲۷/۲ کیلوبار بوده است.

Keywords:

Biotite chemistry , granitoid , Early Jurassic , Gowd-e-Howz , Kerman , شیمی بیوتیت , گرانیتوئید , ژوراسیک پیشین , گودحوض , کرمان