شناسایی و رتبه بندی مولفه های موثر بر فساد و تخلفات اداری و مالی (مطالعه موردی دو دوره اخیر)

سازماندهی نیروها و گروه های سازمان یافته مردمی هستند که از طریق عضویت و پذیرش داوطلبانه، ارادی و متعهدانه ی آحاد جامعه در جهت پذیرش و قبول نقش و مسئولیت و مشارکت جدی و فعال در اداره امور محله، شهر یا روستا و شکل دادن به حیات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه خود به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم تشکیل می گردند و با پشتوانه و حمایت قانون مشروعیت می یابند. هدف از تشکیل شوراهای اسلامی، واگذار نمودن امور محلی به اهالی محل و شرکت دادن آنها در تعیین سرنوشت خود می باشد. با تشکیل شوراها نوعی دموکراسی ایجاد می گردد چون اهالی محل هستند که نمایندگان خود را انتخاب می کنند و یقینا انتخاب کنندگان توقعاتی جهت حل و فصل مشکلات خود از انتخاب شوندگان دارند؛ لذا عدم تمرکز و اعمال آن از طریق شوراهای محلی و مردمی تامین کننده خواست و اراده مردم به منزله اعمال و اجرای شیوه خاصی از دموکراسی می باشد. اکثر کشورهای دنیا جهت ثبات حکومت و استحکام قدرت سیاسی خود ترجیح می دهند که مردم را در اداره امور مشارکت داده و اداره مملکت مبتنی بر آرای عمومی باشد یا به تعبیر دیگری هر حکومتی جهت تثبیت خود نیاز به مشروعیت مردمی دارد بنابراین به هر اندازه که فرایند انتخاباتی از مشارکت همگانی و حضور مردمی بیشتری بهره مند باشد و نهادها و مسئولان حکومت برگزیده گروه بیشتری از مردم باشند، بعد مردمی حکومت پررنگ تر خواهد بود و در نتیجه از میزان مشروعیت بالاتری برخوردار می باشد. در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که برآمده از خواست و اراده مردم می باشد نیز شوراهای اسلامی مورد توجه بوده است و می توان مصادیق گوناگونی از شوراها را، از جمله مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای نگهبان و ... را نام برد. شوراهای اسلامی کشور جزء اولین نهادهایی می۔ باشند که بعد از انقلاب اسلامی مورد توجه قرار گرفتند و ۲۹ روز قبل از آغاز کار مجلس خبرگان،در تدوین قانون اساسی در سال ۱۳۵۸ به لحاظ اهمیت، قانون شوراهای محلی» در۲/۵/۱۳۵۸تصویب و انتشار یافت.