اثربخشی تحریک مغناطیسی جمجمه ای مکرر بر درمان علائم و کارکردهای اجرایی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تحریک مغناطیسی جمجمه ای مکرر بر درمان علائم و کارکردهای اجرایی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود که در آن از طرح یا روش نیمه آزمایشی استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان مبتلا به اختلال بیش فعالی – کمبود توجه شهر تبریز در سال ۱۴۰۲ – ۱۴۰۳ بود. به منظور انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند. برای تعیین اثربخشی از پروتکل درمانی (rTMS) که برای گروه آزمایش ۵ جلسه روزانه در هفته برای ۳ هفته برنامه درمانی اجرا گردید. به این ترتیب که هرروز به مدت ۲۰ دقیقه شرکت کنندگان فرکانس ۱ هرتز را در ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی نیمکره راست تحریکی را در ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی نیمکره چپ، دریافت کردند و همچنین از پرسشنامه کارکردهای اجرایی بارکلی و پرسشنامه CBCL استفاده شد. در نهایت پس از جمع آوری داده ها، از آمار توصیفی برای درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی برای تحلیل کوواریانس چند متغیره جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاکی از این است که تحریک مغناطیسی جمجمه ای مکرر بر علائم اختلال و کارکردهای اجرایی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی تاثیر دارد.

Keywords:

تحریک مغناطیسی جمجمه ای مکرر , کارکردهای اجرایی , اختلال نقص توجه و بیش فعالی