یادگیری مشارکتی، رویکردی موثر در موفقیت دانش آموزان

موفﻘیت دانشآموزان هر جامعه نشان دهنده موفﻘیت نظام آموزشی آن جامعه در زمینه هدفیابی و توجه به رفع نیازهای فردی است. امروزه پژوهشگران بر ضرورت توجه به پیشبینی کنندههای موفﻘیت تحصیلی تاکیدی خاص دارند، آنچنان که در سه دهه اخیر، مطالعه عوامل موثر بر عملکرد تحصیلی بیش از پیش مورد توجه نظامهای آموزشی قرار گرفته است. یکی از این عوامل، روش یادگیری دانش آموزان می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی یادگیری مشارکتی، به عنوان رویکردی موثر در موفقیت دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی انتخاب شده است. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج پژوهش نشانگر این موضوع است که دانش آموزانی که در کلاسهای با چنان سازمانی در گروههای دو نفره یا گروههای با اعضای بیشتر کار می کنند، نسبت به دانش آموزان با روش بررسی فردی و معمول از چیرگی بیشتری بر مطالب درسی برخوردارند. همچنین، مسئولیت مشترک و تعامل، احساسات مثبت تری نسبت به تکالیف و افراد دیگر ایجاد می کند، روابط بهتر بین گروهی به وجود می آورد و به تصویر بهتری از خویشتن برای دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی ضعیف منجر می شود.

Keywords:

آموزش , یادگیری , یادگیری مشارکتی , موفقیت تحصیلی