بررسی رابطه احساس پیوستگی و نارسایی هیجانی با شادکامی

تحقیقات متعدد نشان می دهد که نوجوانان دختر و پسری که در خانواده هایی با سبک فرزندپروری مقتدرانه رشد می یابند بیشتر به هدف های آموزشی در نظر گرفته شده دست می یابند، والدین آنها در کارهای مدرسه شرکت می کنند و بر عملکرد تحصیلی فرزندانشان نظارت می کنند و این نظارت و هدایت والدین بر روی علاقه آنها به مدرسه نیز به شکل مثبت و معناداری تاثیرگذار بوده است. چنین نوجوانانی تمایل بیشتری به ادامه تحصیل و کسب مدارج علمی بالاتر از خود نشان می دهند. (اسپیرا۱ ۲۰۰۶). نوجوانانی که با سبک تربیتی مقتدرانه رشد یافته اند. از بهداشت روانی بالاتر، عزت نفس و اعتماد به نفس بالا، سازگاری رفتاری و اجتماعی مطلوب، کنترل بهتر بر رفتار و بهره گیری از راهبردهای پیشرفت تحصیلی مناسب و سطوح پایین انتظار شکست برخوردارند. در عوض نوجوانان خانواده های بی تفاوت، راهبردهای ناسازگارانه، رفتارهای نامربوط، عزت نفس پایین، بهداشت روانی نامطلوب و اضطراب و اختلال دگرسان بینی خود را دارند. (مارتینز و گارسیا ، ۲۰۰۷، دوایری و منشار ، ۲۰۰۶، و ولفارت و همکاران ، ۲۰۰۰ و اسلیکر ، ۱۹۹۸). اما سبک فرزندپروری مستبدانه روشی است که در طی آن والدین سعی می کنند رفتارها و نگرش های فرزندان را مطابق با یک سری استانداردهای رفتاری که معمولا مطلق بوده شکل داده، کنترل و ارزیابی کنند این والدین به اطاعت ارزش می دهند و آن را یک فضیلت می دانند.

بررسی رابطه احساس پیوستگی و نارسایی هیجانی با شادکامی Keywords:

شادکامی , نارسایی , پیوستگی.