رویکردی شبه آزمایشی به تاثیر ادراک بی عدالتی ترکیبی (منظور ترکیب عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی) بر استرس، فرسودگی و عملکرد

مقدمه: عدالت در طول تاریخ موضوعی تاثیرگذار بر حالات و رفتارهای انسان ها در محیط های اجتماعی بوده است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ادراک بی عدالتی ترکیبی (توزیعی، رویه ای و تعاملی) بر استرس، فرسودگی هیجانی و عملکرد اجرا شد. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی و جامعه آماری پژوهش را کارکنان دو مجموعه صنعتی در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آن ها صد و بیست و هشت نفر بر پایه ویژگی های جمعیت شناختی همتا انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه عدالت و بی عدالتی گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل دو سناریوی دستکاری عدالت و بی عدالتی، پرسشنامه استرس شغلی (گل پرور و همکاران، ۲۰۱۲)، پرسشنامه فرسودگی هیجانی (مولکی و همکاران، ۲۰۰۶) و پرسشنامه ارزیابی عملکرد (ناگیوئن و همکاران، ۲۰۱۲) بودند. داده ها با استفاده از آزمون t گروه های مستقل (برای تعیین تاثیر دستکاری اعمال شده) و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاصل از آزمون t گروه های مستقل نشان داد که دو سناریوی دستکاری عدالت و بی عدالتی دارای تاثیر معنادار بر ادراک عدالت و بی عدالتی بوده اند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) نیز نشان داد که بین گروه عدالت و بی عدالتی در فرسودگی هیجانی و عملکرد تفاوت معنادار وجود دارد (۰/۰۵>p)، ولی در استرس تفاوت معناداری بین دو گروه عدالت و بی عدالتی به دست نیامد (۰/۰۵ بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با ادراک بی عدالتی افراد در محیط های کار با سرعت بیشتری دچار فرسودگی می شوند و به دنبال آن عملکرد تضعیف می شود.

Keywords:

Perception Injustice , Job Stress , Emotional Exhaustion , Job Performance , Employees of Industries , ادراک بی عدالتی , استرس شغلی , فرسودگی شغلی , عملکرد شغلی , کارکنان صنایع