امنیت غذایی زنان مهاجر افغان در منطقه ی فرحزاد و شهرری

مقدمه: علی رغم حضور طولانی مدت مهاجران افغان در ایران آن ها همچنان در زمینه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی محروم مانده اند. مهاجران افغان یکی از گروه های در معرض خطر بشمار می روند بخصوص زنان و کودکان مهاجر افغان می توانند در معرض خطر ناامنی غذایی قرار بگیرند.  روش: به منظور تعیین شیوع ناامنی غذایی در میان زنان مهاجر افغان در فرحزاد و شهرری یک مطالعه مقطعی انجام شد. ۱۵۰ زن مهاجر افغان که در چهار سازمان مردم نهاد ثبت نام شده بودند، در مطالعه شرکت کردند و پرسشنامه ناامنی غذایی رادیمر-کرنل را تکمیل کردند. آزمون یو من ویتنی و کروسکال والیس برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: بیش از ۸۴ درصد شرکت کنندگان از ناامنی غذایی رنج می بردند. آن ها ناامنی غذایی را در خرده مقیاس های خانوار (۹۶%)، بزرگسال (۹۳%) و کودک (۷/۸۴) گزارش کردند. ناامنی غذایی در میان زنان سرپرست خانوار، زنان بی سواد و کسانی که به صورت غیرقانونی در ایران حضور داشتند، به طور معناداری شایع تر بود.  بحث و نتیجه گیری: اگرچه شرکت کنندگان در این مطالعه از سازمان های مردم نهاد خدمت دریافت می کردند، شیوع ناامنی غذایی به طور قابل توجهی بالا بود. لازم است سیاستگذاران به برنامه های دسترسی به غذا، صرف نظر از قانونی بودن مهاجرت زنان افغان توجه بیشتری مبذول دارند.

Keywords:

Women , Food Security , Immigrant , Afghan , Iran , زنان , ناامنی غذایی , مهاجر , افغان , ایران