اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر کاهش نارسایی هیجانی زنان در معرض طلاق

مقدمه: ایجاد و حفظ یک رابطه عاشقانه و رضایت بخش نیازمند توانایی تشخیص عواطف و هیجان ها و توانایی ابراز آن ها است. یکی از راه های کاهش نارسایی هیجانی در زنان معرض طلاق می تواند آموزش پذیرش تعهد باشد. روش: مطالعه نیمه آزمایشی حاضر با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه ی آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران شهرستان پارس آباد استان اردبیل بوده است. با استفاده از ملاک های ورود و خروج سی نفر زن واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. قبل از شروع روش آموزشی، هردوگروه مورد مطالعه تحت پیش آزمون قرار گرفتند و از آنان درخواست شد تا مقیاس ناگویی خلقی تورنتو را تکمیل نمایند. گروه آزمایش تحت آموزش پذیرش و تعهد(ACT) قرار گرفت. جلسات آموزش گروه آزمایش هفته ای یک جلسه (شصت دقیقه) و به مدت ده جلسه برگزار شد. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام گردید. نتایج: نتایج نشان داد آموزش پذیرش و تعهد بر کاهش نارسایی هیجانی زنان در معرض طلاق معنا دار است. (۰/۰۱>P) بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد آموزش پذیرش و تعهد (ACT) برکاهش نارسایی هیجانی زنان در معرض طلاق موثر است. اجرای چنین آموزشی در مراکز مداخله در بحران و کلینیک های مددکاری اچتماعی توصیه می شود.

Keywords:

Alexithymia , Acceptance and Commitment Theory (ACT) , Divorcing Women , پذیرش و تعهد , نارسایی هیجانی , زنان در معرض طلاق