رابطه بین مولفه های شخصیت و سرمایه روان شناختی با میانجیگری زبان بدن در دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مولفه های شخصیت و سرمایه روان شناختی با میانجیگری زبان بدن انجام شده است. روش: در این پژوهش از روش توصیفی، از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان به تعداد هجده هزار نفر بود، که به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد سی صد و هشتاد نفر انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه شصت سوالی ویژگی های شخصیتی مک کری و کاستا۱۹۹۰، پرسشنامه بیست و چهار سوالی سرمایه روان شناختی لوتانز۲۰۰۷ و پرسشنامه محقق ساخته ده سوالی زبان بدن بودند. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر آزمون تحلیل رگرسیون و آزمون تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج: نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که زبان بدن توانسته است در رابطه بین ویژگی های شخصیتی دانشجویان با سرمایه روان شناختی نقش واسطه ای ایفا نماید. در تحلیل مسیر روابط مستقیم در سطح یک هزارم و غیرمستقیم با پی ولیو پنج صدم معنادار بودند. میزان برازش براساس شاخص CFI نیز مقدار نود و شش صدم بود که نشان دهنده برازش خوب مدل است. بحث و نتیجه گیری: در کنار عوامل روان شناختی و همسو با ویژگی های شخصیتی در شکل گیری و تداوم روابط بین فردی، می توان به پیام های غیرکلامی اشاره کرد که فرد از طریق زبان بدن در ارتباطات خود به کار می گیرد و نقش مهمی در تعاملات اجتماعی او ایفا می کنند. بدیهی است بررسی چنین مفاهیمی می تواند به رشد یکپارچه افراد، پویایی و سازماندهی شخصیت آن ها کمک نماید. شخصیتی که زمینه ساز تعامل و سازگاری فرد با دیگران و محیط اجتماعی است.

Keywords:

Personality Traits , Psychological Capital , Body Language , University Student , مولفه های شخصیت , سرمایه روان شناختی , زبان بدن , دانشجو