مطالعه کیفیت ازدواج مجدد پس از طلاق رویکرد داده بنیاد

مقدمه: با افزایش میزان طلاق، ازدواج مجدد نیز به پدیده ای شایع تبدیل شده است که میزان رضایتمندی و ثبات آن کمتر از ازدواج اول است. با توجه به نقص دانش بافتی در این حیطه، پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفیت ازدواج مجدد و ارائه مدل مفهومی انجام شده است. روش: در این پژوهش از مطالعه کیفی داده بنیاد استفاده شده است.نمونه مطالعه از بین زوج های ساکن شهر تهران که حداقل یکی از همسران ازدواج دوم به بعدش بوده و ازدواج اول آن ها به علت طلاق خاتمه یافته بود، بیست نفر به شیوه هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. در این پژوهش از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. داده ها نیز از طریق فنون کدگذاری استراوس و کوربین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: بر طبق نتایج،“ناهمخوانی اولویت ها” به عنوان مقوله محوری، تعیین کننده کیفیت ازدواج مجدد بود. شدت این ناهمخوانی تحت تاثیر عوامل فردی (نگرش و انتظارات، ناامنی عاطفی، میزان آمادگی برای ازدواج مجدد و اعتیاد)، عوامل بافتی (عوامل اقتصادی اجتماعی و فرهنگی و ویژگی های جمعیت شناختی) و عوامل مداخله گر مربوط به ازدواج قبلی (همسر سابق، فرزندان ناتنی و طول مدت ازدواج قبلی) قرار داشت، و راهبردهای به کارگرفته شده در مقابله با تعارض ناشی از ناهمخوانی اولویت ها، میزان رضایت و کیفیت ازدواج مجدد را تعیین می کند. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بر اهمیت اقدامات پیشگیرانه و آموزشی در کیفیت ازدواج مجدد تاکید دارد. لذا طراحی برنامه های آماده سازی و غنی سازی روابط برای افرادی که پس از طلاق قصد ازدواج مجدد دارند، با هدف شناساندن چالش های بالقوه ازدواج مجدد به زوج ها، ارتقا مهارت های ارتباطی و اتخاذ راهبردهای کارآمد در مواجه با چالش ها، می تواند نقش موثری در افزایش کیفیت ازدواج مجدد داشته باشد.

Keywords:

Remarriage Quality , Grounded Theory Method , Stepfamily , کیفیت ازدواج مجدد , رویکرد داده بنیاد , خانواده ناتنی