نقش میانجیگری خودکارآمدی در رابطه بین اضطراب مالی و رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه یزد

مقدمه: اضطراب مالی مشکلی است که می تواند زندگی بسیاری از افراد ازجمله دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهد و به واسطه شرایط اقتصادی، نقش مهمی را در زندگی افراد ایفا کند اما در ادبیات پژوهش کمتر به آن پرداخته شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجیگری خودکارآمدی در رابطه بین اضطراب مالی و رضایت از زندگی در دانشجویان است.  روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش، دانشجویان دانشگاه یزد بودند که به روش در دسترس، تعداد دویست و پنجاه و پنج نفر انتخاب شدند و پرسشنامه های اضطراب مالی آرچولتا، دیل و اسپن، رضایت از زندگی داینر و خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس را تکمیل کردند. برای ارزیابی مدل مورد نظر از روش معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS استفاده شد.  نتایج: یافته های پژوهش نشان داد، اضطراب مالی با خودکارآمدی و رضایت از زندگی رابطه منفی معنادار، و خودکارآمدی با رضایت از زندگی رابطه مثبت معنادار داشت. همچنین، یافته ها نشان داد شاخص های برازش مدل مفهومی؛ پس از اصلاحات اندک، قابل قبول بودند و خودکارآمدی توانست در رابطه بین اضطراب مالی و رضایت از زندگی دانشجویان نقش میانجی را ایفا کند.  بحث و نتیجه گیری: اضطراب مالی از طریق کاهش خودکارآمدی برکاهش رضایت از زندگی دانشجویان تاثیر دارد.

Keywords:

Financial Anxiety , Self-Efficacy , Students , Life Satisfaction , اضطراب مالی , خودکارآمدی , دانشجویان , رضایت از زندگی