اثربخشی توانمندسازی روان شناختی بر ارتقای بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار

مقدمه:  پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی توانمندسازی روان شناختی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار انجام گرفته است. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد شهر یزد در سال هزاروسیصدو نودوپنج بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد سی نفر از آنان انتخاب شدند و به طور تصادفی، پانزده نفر در گروه آزمایش و پانزده نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. برای گروه آزمایش، آموزش توانمندسازی روان شناختی طی هشت جلسه برگزار شد. در این پژوهش، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف و مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها به روش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل در دو متغیر بهزیستی و کیفیت زندگی وجود دارد. براساس نتایج، آموزش مولفه های توانمندسازی روان شناختی بر بهزیستی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار موثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که توانمندسازی روان شناختی بربهزیستی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار تاثیر دارد، بنابراین پیشنهاد می شود  در برنامه ریز ی ها  برای بهزیستی  و کیفیت زندگی زنان سرپرست،  ازاین روش استفاده شود.

Keywords:

Psychological Empowerment , Psychological Well-being , Quality of Life , Householder Women , توانمندسازی روان شناختی , بهزیستی روان شناختی , کیفیت زندگی , زنان سرپرست خانوار