اثربخشی بازی های وانمودی برخلاقیت و خودکارآمدی کودکان دختر بدسرپرست و بی سرپرست

مقدمه: خلاقیت و خودکارآمدی از ویژگی های مهم دوران کودکی محسوب می شود و بازی می تواند یکی از راه های بهبود آن ها باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی بازی های وانمودی بر خودکارآمدی و خلاقیت کودکان بدسرپرست و بی سرپرست شهرستان کرج انجام شد. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری را کلیه کودکان هفت تا دوازده ساله تحت حمایت سازمان بهزیستی شهر کرج که به دلیل بی سرپرستی و بدسرپرستی در دو مرکز مهر یکتا و دست مهربان مادر نگه داری می شدند تشکیل داده است. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند سی کودک انتخاب و در دو گروه پانزده نفره جایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی کودکان موریس۲۰۰۱ و پرسشنامه خلاقیت تورنس۱۹۸۴، آزمون تفکرخلاق فرمA-تصویری استفاده شد. هشت جلسه بازی درمانی وانمودی برای گروه آزمایش ارایه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری و یک متغیری و نرم افزار Spss۲۰ استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد در میانگین نمرات خلاقیت و خودکارآمدی و مولفه های آن ها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی دار وجود دارد.(۰/۰۵>P) بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که بازی های وانمودی توانسته بر خلاقیت و خودکارآمدی کودکان بیافزاید. لذا از بازی های وانمودی می توان به عنوان روشی مناسب در جهت بهبود شاخص های سلامت ذهنی و روانی، خلاقیت و خودکارآمدی کودکان بدسرپرست و بی سرپرست استفاده کرد.

Keywords:

Pretend Plays , Creativity , Self Efficacy , Parentless Children And Children With Neglectful Parenting , بازی های وانمودی , خلاقیت , خودکارآمدی , کودکان بی سرپرست و بدسرپرست