در عصر پیشرفت های فناوری و تغییرات سریع، نیازمند رویکردهای نوین برای تحریک
مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری هستیم. این مقاله به بررسی اهمیت و مفهوم فعال سازی دانش آموزان در
آموزش و پرورش می پردازد. اصول و اهداف این رویکرد به عنوان ستون های اصلی مورد بررسی قرار گرفته و مزایا و چالش های مختلف روش های فعال سازی به صورت جامع بررسی شده اند. همچنین، نقش فناوری در ارتقاء تجربه یادگیری تعاملی به ویژه مورد توجه است. به این ترتیب، مقاله با تاکید بر بهبود چشمگیر کیفیت
آموزش و پرورش از طریق
تعامل فعال دانش آموزان، راهکارهایی برای پیشبرد این پارادایم های نوین ارائه می دهد.به منظور بهره گیری بهینه از این رویکرد، روش های مختلفی چون یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری معکوس،
یادگیری گروهی و یادگیری مبتنی بر پروژه به صورت جامع بررسی شده اند. علاوه بر این، انتقادات و چالش های اجرایی این روش ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و راهکارهایی جهت مقابله با آن ها ارائه شده است. این تحقیق به اهمیت بیشتر توجه به فعال سازی دانش آموزان برای بهبود یادگیری و تدریس در محیط های آموزشی امروزی تاکید می کند.