ارزیابی عملکرد موتور دیزل سنگین با احتراق RCCI با افزودن گاز مونوکسید کربن و هیدروژن به گاز طبیعی

در دهه آخیر، کاربرد استراتژی احتراق اشتعال تراکمی با واکنش پذیری کنترل شده در طبقه بندی احتراق دما پائینبعنوان یکی از روشهای نوین دستیابی به سطوح پایین تر انتشار آلاینده ها در موتورهای دیزل سنگین مدنظر محققان قرارگرفت. همچنین در سالهای اخیر با توجه افزایش نگرانی های زیست محیطی در جهان. استفاده از گاز هیدروژن بعنوانجایگزین مناسب برای سوختهای هیدروکربنی جذاب گردیده است .اما بزرگترین چالش پیش روی استفاده از هیدروژنبعنوان سوخت و یا بعنوان یک افزوده به سوختهای هیدروکربنی در موتور. بالا بودن سطح انتشار آلاینده ی اکسیدهاینیتروژن می باشد .لذا در این پایان نامه. استراتژی احتراق اشتعال تراکمی با واکنش پذیری کنترل شده با سوختهایگازوئیل و گاز طبیعی غنی شده با هیدروژن و مونوکسید کربن با نسبت حجمی های مختلف در یک موتور دیزل سنگینمورد ارزبابی و شبیه سازی قرار گرفت .نتایج حاصل از شبیهسازی احتراق نشان دادهاند که بدون مواجهه عملکرد موتور باضربه دیزل, افزودن هیدروژن و مونوکسیدکرین با درصد حجمی ۱۰۰ به ۰ به گاز طبیعی موجب افزایش سهم انرژیهیدروژن تا حداکثر۰/ ۴۰، با درصد حجمی ۸۰ به ۲۰ به گاز طبیعی موجب افزایش سهم انرژی هیدروژن تا حداکثر ۲۷%، با درصد حجمی ۶۷ به ۳۳ به گاز طبیعی موجب افزایش سهم انرژی هیدروژن تا حداکثر ۴۰% با درصد حجمی ۵۰به ۵۰ به گاز طبیعی موجب افزایش سهم انرژی هیدروژن تا حداکثر ۲۵% و با درصد حجمی ۳۳ به ۶۷ به گاز طبیعیموجب افزایش سهم انرژی هیدروژن تا حداکثر ۱۵% خواهد شد .این در حالی است که دستیابی به محدوده سطح یورو۵ و یورو ۶ برای اکسیدهای نیتروژن و سطح یورو ۶ برای آلاینده های مونوکسید کربن و هیدروکرین های نسوخته وهمچنین سطح ۲۰۰۷ استاندارد آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا برای آلاینده فرمالدئید امکان پذیر است.

Keywords:

احتراق , اشتعال , تراکمی , واکنش پذیری کنترل شده , انتشار آلاینده ها , هیدروژن , مونوکسید کربن