تاتبر الیاف فولادی و پلی پروپیلن بر مقاومت فشاری و خمشی و کششی نمونه های بتنی با استفاده از مصالح سنگی استان ایلام

بتن به عنوان یکی از پرمصرف ترین مصالح دنیا نقش مهمی را در زندگی روزمره بشر و پیشرفت آن ایفا می نماید.استفاده از الیافعلاوه بر وزن سبک، به دلیل توزیع مناسب در ماتریس بتن از مزیت بیشتری نسبت به میلگرد برخوردار می باشد. در پژوهش حاضرنیز سعی شده است تا قابلیت استفاده از مصالح بومی منطقه ایلام در تولید بتن الیافی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور در اینپژوهش از دو نوع الیاف فولادی و پلی پروپیلن در درصدهای ۱، ۱.۵ و ۲ درصد جهت تهیه بتن استفاده شده است. در مجموع ۱۰طرح تهیه شده و در این میان الیاف فولادی نسبت به الیاف یلی پروپیلن عملکرد بهتری از خود نشان داد. نتایج نشان می دهد کهافزودن ۱، ۱.۵ و ۲ درصد الیاف فولادی منجر به افزایش ۱۱، ۱۲ و ۱۵ درصدی مقاومت فشاری نسبت به نمونه شاهد می شود. نتایجنشان داد که افزودن ۱، ۱.۵ و ۲ درصد الیاف فولادی منجر به افزایش ۳، ۷.۵ و ۲۷ درصدی مقاومت کششی نسبت به نمونه شاهدمی شود با افزودن ۱، ۱.۵ و ۲ درصد الیاف پلی پروپیلن منجر به افزایش ۱.۴۳، ۶/۴ و ۱۰ درصدی مقاومت فشاری نسبت به نمونهشاهد می شود. نمونه حاوی ۲ درصد الیاف با مقاومت ۳۵.۶ مگاپاسکال بالاترین مقاومت فشاری را در میان نمونه های حاوی الیافپلی پروپیلن به دست آورد. در این میان الیاف فولادی از عملکرد بهتری برخوردار است به طوری که ۲ درصد الیاف فولادی در بتنسبب افزایش ۱۷ درصدی مقاومت خمشی آن نسبت به نمونه شاهد می باشد در نتیجه عملکرد الیاف فولادی در بتن نسبت بهالیاف های پلی پروپیلن مناسب تر می باشد. مقدار بهینه الیاف فولادی برای دست یابی به بهترین نتیجه حدود ۲ درصد می باشد.

Keywords:

بتن الیافی , الیاف فولادی , الیاف پلی پروپیلن , پارامترهای مقاومتی بتن