بررسی رابطه تفکر فلسفی با خلاقیت در بین دانش آموزان مدارس دوره دوم متوسطه شهر شیراز

پژوهش حاضر که با هدف بررسی رابطه ی تفکر فلسفی با خلاقیت در دانش آموزان انجام شد، از جمله ی پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره ی متوسطه ی دوم شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۴۴۷۰ نفر (۲۲۱۹ دختر و ۲۲۵۱ پسر) بود که از بین آنها و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۳۵۰ نفر دانش آموز پسر به عنوان اعضای نمونه ی آماری انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های تفکر فلسفی سلطانی (۱۳۸۵)، پرسشنامه ی خلاقیت ژائو (۲۰۱۲) استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها با استفاده از تحلیل گویه و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده های به دست آمده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد)، آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری Spss نسخه ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میزان تفکر فلسفی آنها، پایین تر از حد متوسط می باشد. بین خلاقیت و تفکر فلسفی دانش آموزان رابطه ی معنادار آماری وجود دارد.

Keywords:

تفکر فلسفی , خلاقیت , دانش آموزان , شیراز