بررسی اجرای سیاست توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی: محلات هدف شیراز و کرمانشاه

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 74

This Paper With 14 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MAECONFE01_113

تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402

Abstract:

مساله مسکن به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای بشر از ابتدای تاریخ تاکنون موضوع بحث بوده است.آنچه امروزه مسکن را به یک مساله تبدیل کرده است، مسائل ناشی از شکل گیری دنیای مدرن است که با رویدادهایی مانند انقلاب صنعتی آغاز گردید و با رشد شتابان مهاجرت به شهرها و متعاقب آن گسترش شهرها ادامه یافت. در واقع اگر چه تامین مسکن همواره در طول تاریخ دغدغه افراد بوده و دولتها و حکومتها اهمیت آن را مدنظر داشته اند، اما نیاز به مسکن تنها از ابتدای قرن بیستم میلادی به یکی از اساسی ترین نیازهای انسانی و بحرانزاترین مسائل در ارتباط با رابطه دولتها و ملتها بدل شد.سعی در ایجاد یک سرپناه از سوی مردم و خلاء های موجود در سیاست ها و برنامه های دولت ها در تمام زمبنه ها در موج جدید پیشرفت بشری باعث رانده شدن خواسته یا ناخواسته گروه هایی از مردم به مناطقی جهت ایجاد یک سرپناه شد که عموما این سرپناه ها استاندارد های لازم در زمینه شکل گیری و توسعه نداشته و باعث بروز پدیده ای شد که امروزه به نام اسکان غیر رسمی شناخته می شود.اسکان غیر رسمی در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان، پدیده ای رو به رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسائل جدیدی روبرو ساخته است. شهرهای بزرگ ایران که با پدیده اسکان غیررسمی مواجه هستند که یکی از مشکلات و در حقیقت نماد اسکان غیررسمی محسوب می شوند.. بنا به برآوردهای رسمی بیش از ۱۱ میلیون خانوار در سکونتگاههای غیررسمی شهری در ایران ساکن هستند. مرور ۴ دهه تلاش برای حل این مشکل اجتماعی حاکی از آن است که نه تنها مسئله ساماندهی و کنترل سکونتگاههای غیررسمی به سطحی قابل قبول نرسیده بلکه آمارها حاکی از شیوع و عمیقتر شدن آن در کشور است.این پژوهش بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که چه قوانین، سیاستها و برنامه های مداخله ای در مواجهه با سکونتگاههای غیررسمی تا کنون دنبال شده است. بر همین مبنا تلاش شده به بررسی کلی ساست های مواجه با این چدیده پرداخته شود. یافته ها حاکی از آن است که استراتژی ها، برنامه ها و سیاست های مختلفی در ساماندهی و کنترل روند رشد سکونتگاههای غیررسمی در ایران در طی ده های گذشته اتخاذ شده است که هر کدام نتایج خاص خود را بدنبال داشته است.از این رو در این پژوهش سیاست و رویکرد توانمندسازی مورد بررسی قرار گرفته شده است.

Authors

محمد رضا راسک

دانشجوی دکتری مردم شناسی دانشگاه تهران

محمود کریمی

کارشناسی ارشد برنامه ریزی و رفاه اجتماعی، دانشگاه تهران