اثربخشی بازشناسی تعریف دلالت لفظی در تمامیت ارکان آن

یکی از مسلمات دانش منطق اسلامی و از تاثیرگذارترین مولفه‎های فهم براهین عقلی از منظر این دانش، کارکرد موثر دلالت‎های لفظی در استدلالات یقینی است. تعریف سازنده از دلالت میتواند در جهت شناخت ساختار کامل آن، راهگشا باشد و برای تعریف دلالت، توجه تام به ارکان آن، مهمترین نقش را در این راستا خواهد داشت زیرا مجموعه ارکان و عناصر دلالت، شاکله اصلی آن را تشکیل داده‎اند؛ اما بررسی‎ها نشان می‎دهد غالب منطق‎دانان و محققان مشهور در این حوزه، توجه ناقصی به این مساله داشته‎اند؛ بنابراین ضرورت می‎یابد تعاریف آنان پیرامون این موضوع، مورد بررسی و نقد قرار گیرد.       نوشتار حاضر با رویکرد انتقادی به این تعاریف، نظیر عدم توجه به هیچ یک از ارکان دلالت، عدم ذکر گزاره وضع، عدم تفکیک بین دال و مدلول، عدم ذکر گزاره التفات و اکتفا به واژه علم و... در صدد تبیین فرآیند و تمامیت ارکان در تعریف دلالت ارائه کرده است. در پایان، با ارائه تعریفی نو با ذکر تمامی ارکان، در طریق متناسب ساختن جایگاه ارزشمند دلالت در استدلال برآمده است.

Keywords:

دلالت , ارکان دلالت , تعریف دلالت , ابن سینا , قطب الدین رازی , علامه مظفر , منطق دانان