Sweet Maidens or Evil Witches? A Post-Jungian Study of Women’s Archetypal Images in Thomas Malory’s Le Morte d’Arthur and the Epic Part of Ferdowsi’s Shahnameh

جستار حاضر پژوهشی تطبیقی است که تصاویر روایت شده از زنان در مرگ آرتور اثر توماس ملوری و شاهنامه فردوسی را بررسی و با یکدیگر مقایسه می کند. در این پژوهش دو پرسش محوری مطرح می شود: جوهره تصاویر ارائه شده از زنان در این دو متن چیست؟ و شباهت ها و تفاوت های این تصاویر از نظر جایگاه و نحوه برخورد بافت شان با آن ها چگونه است؟ برای پاسخ دادن به این پرسش ها، این پژوهش ازخوانش پسایونگی جیمز هیلمن مبتنی بر تصاویر کهن الگویی استفاده می کند. برخلاف دیدگاه کلاسیک یونگی که کلی نگر است و در آن شخصیت ها به تعدادی کهن الگو تقلیل داده می شوند، دیدگاه تصاویر کهن الگویی بر حفظ فردیت و ویژگی های خاص هر تصویر تاکید می کند. به همین دلیل پژوهش حاضر با تکیه بر این خوانش به بررسی تصاویر زنان در مرگ آرتور و شاهنامه هم به صورت جداگانه و هم در مقایسه با یکدیگر می پردازد. در این پژوهش، پس از بررسی دقیق ویژگی های منحصر به فرد هر تصویر، تصاویر هر یک از شخصیت ها با توجه به ویژگی ها شان تحت سه تصویر کهن الگویی دختر، معشوقه/همسر، و مادر گروه بندی می شوند. همچنین دو تصویر کهن الگویی جادوگر و جنگجو به عنوان دو دگرسانی اصلی از این الگو در بافت خود بررسی می شوند. در نتیجه، این پژوهش الگویی جامع و مبسوط ارائه می کند که با مثال هایی گوناگون از هر دو متن تایید شده است و می تواند برای تحلیل دقیق جزیی ترین ویژگی های تصاویر دیگر شخصیت ها به کار رود.

Keywords:

تصویر کهن الگویی , نقد پسایونگی , نقد فمنیستی , ادبیات آرتوری , شاهنامه