«بی رام شهر»، لقبی ساسانی در شاهنامه
Publish place: history of literature، Vol: 16، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 33
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HLIT-16-2_008
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
Abstract:
شاهنامه شناسان آرام آرام در تصحیح شاهنامه میکوشند و در این کار از زبانها و اسناد پیش از اسلام نیز گاهی یاری میخواهند. طبیعی است که در شاهنامه مخصوصا بتوان انعکاسی از احوال دوران ساسانیان و الفاظ و اصطلاحات رایج در حکومت آنان را یافت. در این مقاله کوشش شده است تا با بررسی چند نامه از شاهان ساسانی یا خطاب به ایشان، که در آنها چند لقب و عنوان به شکل قالبی تکرار شده، و همچنین مقابله نسخههای شاهنامه، یک لقب ساسانی، که به نظر نویسندگان از نظر مصححان شاهنامه پنهان مانده، پیدا شود و اصل آن در اسناد ساسانی معلوم گردد. این لقب «بی رامشهر» است که در نسخهها و چاپهای شاهنامه به چند شکل نقل شده و در بهترین چاپهای شاهنامه، مخصوصا در چاپ خالقی و همکاران او، به شکل «پدرامشهر» درآمده است. در پایان بحث، با ذکر دلایل روشن، در اثبات این نکته نیز کوشش شده که «مهست»، که در همان نامهها، باز به همان شکلی قالبی، در کنار «بی رامشهر» تکرار شده، چیزی نیست جز تصحیف «مزدیسن»، ولی این تصحیف از فردوسی یا کاتبان شاهنامه نیست و مدتها پیش از او در نقل اسناد ساسانی به خط عربی و فارسی عارض شده بوده و به همان صورت به شاهنامه ابومنصوری و شاهنامه فردوسی وارد شده است.
Keywords:
Authors
سید احمد رضا قائم مقامی
استادیار گروه فرهنگ و زبان های باستانی ایران، دانشگاه تهران، ایران
امیر ارغوان
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان های باستانی ایران، دانشگاه تهران، ایران