مدل مفهومی مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران: یک رویکرد کیفی

با توجه به چالش ها و ضعف های متعدد در زمینه مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران، شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار متناسب با شرایط منطقه، بسیار ضروری به نظر می رسد. با توجه به اینکه مباحث مدیریت عملکرد و توسعه منابع انسانی پایدار پدیده ای تک وجهی نبوده و صرفا از طریق روش های کمی نمی توان به تحلیل و کنکاش عمیق آنها پرداخت، ضرورت مطالعه کیفی و تحلیل عمقی آن از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق از پارادایم کیفی استفاده شد و به منظور شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار، از روش های کیفی تحلیل محتوایی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و گروه متمرکز(کانونی) استفاده شد. از طریق کدگذاری نظام مند نقطه نظرات مصاحبه کنندگان استخراج و مولفه ها و الگوی پیش فرض تعیین شد. در گام اول با استفاده از روش بررسی منابع و سوابق تحقیق و تحلیل محتوایی، پنج بعد برای مدیریت عملکرد و شش بعد برای توسعه منابع انسانی پایدار شناسایی شد که در گام بعدی با برگزاری مصاحبه های نیمه ساختاریافته و گروه های کانونی با خبرگان در نهایت سه بعد برای مدیریت عملکرد و چهار بعد برای توسعه منابع انسانی پایدار مورد تایید قرار گرفت و ۲۵ زیر معیار برای مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران استخراج و به اجماع نظر رسید و در قالب مدل مفهومی ار ائه شد. پیشنهاد می گردد برنامه ریزان بخش ترویج کشاورزی استان تهران، این معیارها و زیرمعیارها را برای تحقق مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار مورد توجه قرار دهند.

Keywords:

مدیریت عملکرد , توسعه منابع انسانی پایدار , ترویج کشاورزی , تحقیق کیفی