مردم نگاری فرهنگ سیاسی عالمان دینی و دلالت های آن برای توسعه در کردستان

این پژوهش از رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی و با روش مردم نگاری به بررسی نظام معنایی و تجربه و درک عالمان دینی  از ابژه ­های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یعنی فرهنگ سیاسی عالمان دینی و دلالت­ های آن برای توسعه در کردستان معطوف است. بر اساس روش نمونه ­گیری کیفی هدفمند و با حداکثر تنوع چهل نفر از عالمان دینی شهر سنندج در این مطالعه شرکت کردند. با توجه بنیان­ های پارادایمیک روش­شناسی کیفی، تفسیر مشارکت کنندگان، ماهیت تفریدی داشته و یافته ­های حاصله قابلیت تعمیم ­پذیری ندارد. بر مبنای داده های حاصل از مصاحبه، بیش از نیمی از مشارکت­ کنندگان نسبت به پذیرش تکثر گشوده نبودند و از عدالت تناسبی حمایت می­کردند و مشارکت آنان در زندگی سیاسی و اجتماعی کم دامنه و گستره اعتماد اجتماعی آنان محدود بود. بر این اساس، مختصات فرهنگ سیاسی مشارکت ­کنندگان بیش­تر با «فرهنگ سیاسی محدود» قرابت دارد. ارزیابی تفسیری فرهنگ سیاسی بیانگر این است که فرهنگ سیاسی محدود، همگرایی زیادی با توسعه در ابعاد فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ندارد. برای مشارکتی شدن فرهنگ سیاسی، بسط ساخت فرصت­های سیاسی و بازتصدیق نهادی عالمان دینی اهل ­سنت ضروری به­ نظر می­ رسد.

Keywords:

تکثرگرایی , فرهنگ سیاسی محدود , مشارکت مدنی و سیاسی , تصدیق نهادی , روحانیت اهل سنت