نقش مدارس و عوامل آموزشی در شکل گیری شخصیت اجتماعی دانش آموزان

مدرسه نقش مهمی در شکل گیری شخصیت کودک دارد چراکه یادگیری، بخش مهمی در زندگی فرد و رشد کودک است و از مدرسه آغاز می شود. یک کودک مطالب و حقایق مختلفی را در مدرسه می آموزد که اثر آن ها بر ذهن و شخصیتش در تمام طول عمر به یادگار می ماند. فرزندان امروز، آینده سازان فردا هستند. مدرسه، علایق دانش آموزان را ارتقا می دهد و آن ها را با فرصت هایی برای تبدیل شدن به افراد موفق و توانمند آشنا می کند. گسترش نظام آموزشی شبیه به توسعه جامعه است. به خوبی ثابت شده است که روش یادگیری در تعریف شخصیت و رویارویی با شرایط زندگی اهمیت دارد و گذار از سواد کتابی به تجربه هستی، مدارس را به مرکز و نقطه ثقل این انتقال مبدل کرده است. مردم دریافته اند که مدرسه نه فقط وسیله ای برای فارغ التحصیلی و دستیابی به دستاوردهای مادی در زندگی، بلکه راز رشد مثبت است. آموزش، مستلزم تقویت یک زنجیره مثبت از تفکر و بهبود مهارت های شناختی ما است و برای شهروندان پس از غذا، پوشاک و سرپناه در محیط پویای امروزی مهم است. دوران دانش آموزی شادترین و سرنوشت سازترین دوران زندگی یک انسان است. دوران مدرسه فقط به معنای شرکت در کلاس های آموزشی و تلاش سخت برای دستیابی به سطح مناسبی از تسلط بر یک موضوع، تحت راهنمایی یک مربی نیست. زندگی دانش آموزی مرحله ای است که فرد با کسب ارزش هایی چون سخت کوشی، داشتن پشتکار، نظم و انضباط، وقت شناسی، کار گروهی، اتحاد و …، برای تبدیل شدن به یک انسان موفق و خوب تلاش می کند. این دوره زمانی است که شخصیت فرد را شکل می دهد و او را برای رویارویی با چالش های آینده زندگی با شجاعت و قدرت آماده می کند.

Keywords:

مدارس , عوامل آموزشی , شخصیت اجتماعی , دانش آموزان , جامعه