بررسی اهمیت مفهوم خودتنظیمی در دانش آموزان

مفهوم یادگیری خودتنظیمی را مجموعه ای از راهبردهای یادگیری تعریف می کند که یادگیرنده می تواند برای مواجه با نیازهای یک تکلیف به صورت موثر و انعطاف پذیر به کار برد. کرنو دو فرایند اکتساب و تبدیل و پنج راهبرد چاره جویی، نظارت، انتخاب، پیوند دادن و برنامه ریزی را برای توصیف درگیری شناختی مشخص کرد. فرایند اکتساب، چاره جویی و نظارت را شامل می شود و فرایند تبدیل، راهبردهای انتخاب کردن، پیوند دادن و برنامه ریزی را شامل می شود. کرنو یادگیری خودتنظیمی را پیشرفته ترین شکل یادگیری شناختی دانسته است. دیگر شکل های کاربرد فرایندها عبارتند از: تکلیف محور (اکتساب پایین، تبدیل بالا)، مدیریت منابع (اکتساب بالا، تبدیل پایین) و یادگیری تعریف کننده (اکتساب پایین، تبدیل بالا) مدل کرنو یک ارتباط فراشناختی میان دو فرایند تصور کرد. فرایند اکتساب به صورت فراشناختی، فرایند تبدیل را در جریان پردازش اطلاعات کنترل می کند.

Keywords:

واژگان کلیدی: خودتنظیمی , نظریات , ابعاد , دانش آموزان