بررسی کاهش کیفیت آب از طریق آلودگی با فلزات سنگین، اثرات بهداشتی و نگرش های سازگار با محیط زیست برای پاکسازی فلزات سنگین

کیفیت آب به پارامترهای بیولوژیکی و فیزیکوشیمیایی آن بستگی دارد. تغییر در پارامترهایی از جمله پی اچ، درجه حرارت و فلزات کمیاب ضروری و غیر ضروری در آب می تواند آن را برای استفاده انسان نامناسب کند. علاوه براین، ویژگی های محیط محلی، فرآیندهای زمین شناسی، ژئوشیمی، و خواص هیدرولوژیکی منابع آب همچنین بر کیفیت آب تاثیر می گذارد. به صورت کلی، در سراسر جهان آب زیرزمینی برای اهداف آشامیدن مورد استفاده قرار می گیرد. سطح نیز برای استفاده انسانی و اهداف صنعتی استفاده می شود. چندین فعالیت طبیعی و انسانی مسئول آلودگی فلزات سنگین آب وجود دارد. منابع صنعتی، صنعت فرآوری مواد غذایی، فرآوری پلاستیک، کار فلزی، دباغی چرم، و...، مسئول آلودگی فلز سنگین در آب هستند. زباله های خانگی و کشاورزی نیز مسئول آلودگی فلزی خطرناک در آب هستند. آب آلوده با یون های فلز سنگین مانند کروم (VI)، کادمیم (II)، سرب (II)، آرسنیک (V و III)، جیوه (II)، نیکل (II) و مس (II) مسئول چندین مشکلات سلامتی در انسان، از جمله نارسایی کبد، آسیب کلیه، سرطان معده و پوست، اختلالات مغزی و اثرات مضر بر روی سیستم تولید مثلی می شود. بنابراین، ارزیابی آلودگی فلز سنگین در آب و حذف آن مورد نیاز است. چندین روش فیزیکوشیمیایی وجود دارد که برای حذف فلزات سنگین از آب در دسترس است اما این روش ها گران قیمت هستند و مقدار بالایی از آلاینده های ثانویه را تولید می کنند. روش های بیولوژیکی به عنوان روش های مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای اصلاح آلاینده های فلزی از آب در نظر گرفته می شوند. در این بررسی، ما بر روی آلودگی آب با فلزات سنگین سمی و سمیت آنها و رویکردهای زیست پالایی سازگار با محیط زیست متمرکز می شویم.

Keywords:

تصفیه پساب , فلزات سنگین , اثرات فلزات سنگین بر سلامتی , حذف یون های فلزی سنگین