بررسی اثر تعدی نظارتی بر سکوت کارکنان و تاثیر ادراک رفتارهای سیاسی سازمانی و مبادله رهبر-پیرو بر روابط آن ها (مورد مطالعه: کارکنان شهرداری های استان البرز)

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تعدی نظارتی بر سکوت کارکنان و تاثیر متغیرهای ادراک سیاست های سازمانی و مبادله رهبر-پیرو بر روابط آن ها است. درواقع، در این پژوهش به دنبال این موضوع هستیم که این عوامل می توانند اثر معناداری بر سکوت کارکنان داشته باشند. شیوه گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده، افق زمانی پژوهش تک مقطعی و هدف پژوهش توصیفی-تحلیلی است. همچنین، استراتژی پژوهش، پیمایشی و رویکرد پژوهش، قیاسی بوده؛ فلسفه پژوهش، پارادایم اثبات گرایی و جهت گیری پژوهش، کاربردی و نوع پژوهش، کمی است. تعداد ۲۰۰ پرسشنامه در بین شهرداری های استان البرز توزیع شد که تعداد ۱۸۴ پرسشنامه بدون نقص و قابل استفاده بود. همچنین، برای آزمون فرضیه ها از حداقل مربعات جزئی و معادلات ساختاری استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، تعدی نظارتی، تاثیر منفی و معناداری بر سکوت کارکنان داشته و ادراک سیاست های سازمانی به عنوان متغیر میانجی بین تعدی نظارتی و سکوت کارکنان، تاثیر منفی و معناداری داشته است. همچنین، مبادله رهبر-پیرو دارای تاثیر مثبت و معناداری بر سکوت کارکنان بوده و در انتها، مبادله رهبر-پیرو دارای تاثیر تعدیل گری نیست. بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهاد ما به بالادستان در شهرداری ها این است که با رعایت موارد بیان شده باعث کاهش سکوت کارکنان در سازمان شوند.

Keywords:

تعدی نظارتی , ادراک سیاست های سازمانی , مبادله رهبر-پیرو , سکوت کارکنان