اثر بخشی آموزش جراتمندی بر خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی در کودکان کار خانه علم ملک آباد کرج در سال ۱۳۹۸

مقدمه: با توجه به رویکرد روانشناسی مثبت نگر، آموزش جراتمندی به عنوان یک مهارت بنیادی با ارتقا خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی نقش پیشگیرانه ای در آسیب های روان شناختی کودکان کار دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش جراتمندی بر خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی در کودکان کار شهر کرج انجام شده است.  روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری عبارت از کلیه کودکان کار جمعیت امداد دانشجویی-مردمی امام علی(ع) واقع در خانه علم ملک آباد کرج در سال ۱۳۹۸ بود که از میان آن ها سی نفر به صورت هدفمند انتخاب و به عنوان گروه نمونه در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل هر گروه پانزده نفر جایگزین شدند. پکیج آموزش جراتمندی شامل هفت جلسه نود دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد و در پایان هر دو گروه بار دیگر با پرسشنامه خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی ارزیابی شدند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها از طریق تحلیل کواریانس و با استفاده از نرم افزارSPSS۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر معنی دار عامل بین آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل وجود دارد زیرا سطح معنی داریF به دست آمده برای متغیر وابسته حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی به ترتیب برابر با پنجاه و چهار و هفتاد و هشت صدم و نود و پنج و نود صدم بود که نشان می دهد آموزش جراتمندی بر افزایش خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی کودکان کار موثر بوده است.  بحث و نتیجه گیری: آموزش جراتمندی روش مناسبی برای افزایش خودکارآمدی و ادراک حمایت اجتماعی در کودکان کار محسوب می شود و پیشنهاد می شود این روش در مراکز آموزش کودکان کار استفاده گردد.

Keywords:

Assertiveness Training , Social Support Perception , Self-Efficacy , Labor Children , جراتمندی , ادراک حمایت اجتماعی , خودکارآمدی , کودکان کار