بررسی جنبه کاریکاتوری – کارتونی سروده های شاعران شاخص معاصر (نیما،شاملو،اخوان و سهراب)

کاریکاتور، یکی از هنرهای تجسمی و به معنی تقلید مسخره آمیز از چهره همراه با اغراق بوده است که امروزه به دلیل گسترش فوق العاده ای که یافته به دو شاخه کاریکاتور و کارتون تقسیم شده است.هرجا که شاعر یا نویسنده با استفاده از صور خیال و تصویرآفرینی، در بیان سخن خود به مبالغه دست می زند، می توان شاهد خلق کاریکاتور و کارتون ادبی نیز بود.کاریکاتور، در ادبیات بیشتر با چاشنی طنز و اغراق درهم آمیخته است و خاصه در این مقاله با این رهگذر مورد مداقه قرار گرفته است.در ادبیات معاصر مثل ادبیات کلاسیک، شاعرانی مثل شاملو، اخوان و نیما یوشیج آثار خود را باتکیه بر کاریکاتور یا کارتون نیافریده اند؛ اما به طور طبیعی در آفریدن کاریکاتورها و کارتون های ادبی، توانایی ویژه ای دارند. به همین دلیل، این مقاله، ادبیات معاصر را جهت بررسی، انتخاب نموده و پس از بررسی تطبیقی بین صحنه های ابداعی شاملو، نیما، اخوان و سهراب سپهری باهنر کاریکاتور و کارتون، به این نتیجه مهم دست یافته که کاریکاتور ادبی، یکی از مهم ترین انواع ادبی تطبیقی است.

Keywords:

ادبیات معاصر , کاریکاتور ادبی , کارتون ادبی , طنز , و شاعران برجسته معاصر