بهینه سازی مولکولی فینگولیمود با استفاده از مدل سازی فارماکوفور: رویکردی نوین در درمان مولتیپل اسکلروزیس

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری اتوایمنی است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم مغز و نخاع حمله می کند و باعث آسیب و التهاب آن ها می شود. این باعث ایجاد علائم مختلفی از جمله عدم توانایی حرکتی، مشکلات در بینایی، خستگی، درد و مشکلات شناختی می شود. داروی فینگولیمود (Fingolimod) یک داروی مهارکننده سیستم ایمنی است که به منظور کنترل التهاب و کاهش حملات بیماری ام اس استفاده می شود. این دارو با کاهش تراکم لنفوسیت ها در سیستم عصبی مرکزی، بهبود علائم و کنترل بیماری را ارزیابی می کند. در این مقاله از مجموعه ای حاوی ۵۰ ترکیب فارماکولوژیک استفاده شد. با توجه به ارزیابی های انجام شده، ۳۶ ترکیب به عنوان ترکیبات اکتیو شناخته شدند که با مدل فارماکوفور فینگولیمود سازگار بوده و دارای فعالیت فارماکولوژیک بالا هستند. در عین حال، ۱۴ ترکیب غیر اکتیو از تحقیقات حذف شدند، زیرا به نظر می رسد که این ترکیبات با خصوصیات مدل فارماکوفور همخوانی کمتری دارند و به نتایج مطلوب نمی انجامند. این انتخاب دقیق از ترکیبات اکتیو و حذف ترکیبات غیر اکتیو، یک گام مهم در جهت بهینه سازی مدل فارماکوفور و بهبود قابلیت پیش بینی آن بوده است. این فرآیند بهبود عملکرد مدل فارماکوفور را تضمین کرده و اطمینان از صحت و قابل اعتماد بودن نتایج حاصل از آن را برای مهار سیستم ایمنی فراهم می کند.

Keywords:

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) , سیستم ایمنی , داروی فینگولیمود (Fingolimod) , ترکیب فارماکولوژیک , مدل فارماکوفور