چالش های فراروی آموزش رشته انسان شناسی در ایران و ضرورت بازاندیشی آن

آنتروپولوژی که در فضای آکادمیک ایران به نام های انسان شناسی و مردم شناسی ترجمه شده است از رشته های دیرپای زیرشاخه علوم اجتماعی در ایران است. در سال ۱۳۱۵ اولین بنگاه مردم شناسی در ایران برای پاسداری از هویت ملی ایران تاسیس شد. این رشته در مثل هر پدیده دیگری در جامعه متاثر از شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است از این رو در مطالعه حاضر سعی دارم با رویکرد متاانسان شناسی به بررسی چالش های این رشته و لزوم بازاندیشی در آموزش آن بپردازم. با توجه به هدف اصلی پژوهش از روش مردم نگاری استفاده کردم. یافته ها نشان می دهد که شکل نگرفتن هویت رشته ای، کژفهمی در مورد رشته انسان شناسی، عدم ارتباط میان تجارب زیسته دانشجویان و موضوعات انسان شناسی، عدم آشنایی با روش و میدان پژوهش در انسان شناسی و سرفصل دروس انسان شناسی مهم ترین چالش های فراروی این رشته هستند و بازاندیشی در آن مستلزم توجه به بروزسانی طرح دروس، بازبینی اساتید در شیوه تدریس و طرح دروس، آموزش موثر و کارآمد انسان شناسی، استفاده از روش های آموزشی متنوع، آموزش تساهل و مدارای فرهنگی و احترام به گوناگونی فرهنگی و آموزش اخلاق علمی و اهمیت اخلاقیات در میدان انسان شناسی است.

Keywords:

آنتروپولوژی , متاانسان شناسی , بازاندیشی