بررسی رابطه بلوغ عاطفی و خود شناسی در دانش آموزان مدارس دخترانه شهرکرد

مبحث بلوغ و بلوغ عاطفی از جمله مفاهیمی است که توجه روان شناسان و متخصصان علوم تربیتی را به خود جلب کرده است. به اعتقاد بسیاری از متخصصان، بلوغ عاطفی از جمله متغیرهایی است که روی عملکرد تحصیلی دانش-آموزان تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین بلوغ عاطفی و خود شناسی در دانش آموزان دبیرستان دخترانه می باشد. روش تحقیق: روش انجام پژوهش، توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر شهرکرد در سال تحصیلی ۰۲- ۱۴۰۱ است. از این جامعه آماری تعداد ۳۸۴ دانش آموز دختر به طور تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. برای ارزیابی متغیرها از پرسشنامه بلوغ عاطفی سینک و بهار گاوا و پرسشنامه خود شناسی رضا خانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS- ۲۲ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که بین بلوغ عاطفی و خود شناسی دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. و همچنین مولفه های بلوغ عاطفی میزان خود شناسی دانش آموزان را پیش بینی می کند. با توجه به یافته های این پژوهش، می توان گفت که هر چه سطح بلوغ عاطفی افراد بالاتر باشد میزان خود شناسی آن ها نیز بالاتر خواهد بود و نیز با کاهش سطح بلوغ عاطفی میزان خود شناسی آن ها نیز کاهش می یابد.

Keywords:

بلوغ عاطفی , خودشناسی , مدارس دخترانه شهرکرد