کاربرد معماری سبز در بیمارستان کودکان با رویکرد طراحی معماری

نگرش معماری سبز که برای بهبود محیط زیست در ساختمان است ضمن صنعتی کردن ساختمان باعث ایجاد صرفه جویی های مهمی در بخش انرژی طبیعی می شود که در سالهای اخیر مورد توجه عده بسیاری از معماران معاصر جهان با دیدگاه های متفاوت به آن قرار گرفته است. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری با محیط زیست بوده تا ضمن پاسخگویی به نیاز افراد در جهت بقای متقابل انسان و محیط گام بردارد. رویکرد معماری شفابخش که عموما به درمانی تعبیر می شود که از طریق عناصر معماری انجام می شود. معماری شفا در کاربرد خود به طور کلی با دادن جنبه های رنگ و طبیعت به ساختمان ها همراه است، با توجه به اینکه این دو جنبه ثابت شده است که می تواند به میزان بهبودی بیمار کمک کند. اما طبق تعریف، کاربرد معماری شفابخش همیشه نباید در قالب دو جنبه فوق تحقق یابد. هدف از این پژوهش، ارائه امکانات بهداشتی درمانی برای کودکان و خدمات ویژه برای شخصیت کودکان با رویکرد معماری شفابخش و بر اساس مفهوم ساختمان سبز است. فرآیند مطالعه مورد استفاده در طراحی بیمارستان کودکان با رویکرد معماری شفابخش و کاربرد مفهوم ساختمان سبز با روش تحقیقی که تحلیل کمی- همبستگی است انجام می شود که عبارت است از یافتن و تعیین همبستگی بین متغیرهای تحقیق. در یک شی طراحی، رویکرد جدیدی در اصل معماری شفابخش اعمال می شود. این رویکرد در طراحی اشیا با ارائه حسی شفابخش از معماری خود ساختمان در فعالیت های بیمارستانی اعمال می شود. رویکرد معماری شفابخش توسط مفهوم سبز پشتیبانی می شود که کل ساختمان را در بر می گیرد.

Keywords:

معماری سبز , بیمارستان کودکان , طراحی معماری , ساختمان , پایدار , رنگ و طبیعت.