ارتباط بین توانمندسازی با رفتار شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهر کرمان

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین توانمندسازی و رفتار شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهر کرمان بود. روش شناسی: این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه معلمان تربیت بدنی شهر کرمان بود(120 نفر در ناحیه یک و 110 نفر در ناحیه دو). بر اساس جدول مورگان تعداد 144 نفر به عنوان نمونه تحقیق و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و تعداد 127 پرسشنامه جمع آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه توانمندسازی اسپریتز(1995) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف (1990) بود. روایی پرسشنامه ها به تایید ده تن از اساتید متخصص حوزه مدیریت ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرنباخ برای پرسشنامه توانمند سازی 0/85 و برای پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی 0/76 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی(آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون پیرسون، آزمون t، رگرسیون چند متغیره) مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد بین توانمند سازی و رفتار شهروندی سازمانی معلمان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و بین مولفه های احساس موثر بودن، احساس اختیار، احساس معنی داری، احساس شایستگی و احساس اعتماد با رفتار شهروندی سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین توانمند سازی معلمان زن و مرد و رفتار شهروندی سازمانی معلمان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد. از بین مولفه های توانمند سازی، احساس موثر بودن (β=0/29)، احساس معنی داری (β=0/28) و احساس اعتماد (β=0/16) به ترتیب مهمترین پیش بین های رفتار شهروندی سازمانی هستند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت توانمند سازی معلمان باعث بهبود رفتارهای شهروندی سازمانی آنها می شود.

Keywords:

توانمند سازی , رفتار شهروندی سامانی , معلمان تربیت بدنی