نقش عوامل تاثیرگذار آموزش معماری در مصالح ساختمانی و فسیلی و محیط زیست

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 84

This Paper With 16 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

DCAUCONF01_183

تاریخ نمایه سازی: 15 فروردین 1403

Abstract:

نظام آموزش تحت تاثیر عوامل بسیاری سمت وسو می گیرد و نظام آموزش معماری نیز از این قاعده مستثنی نیست و توجه به شناسایی عواملی که در جهت گیری آموزش معماری موثرند، از اهمیت ویژه برخوردار است که به رسمیت شناختن آن به کارآمدتر کردن آموزش و دستیابی به علل غایی آن کمک می کند. دگرگونی به آینده ای پس از فسیل، ما را ملزم می کند که در شیوه زندگی، ساختن، مصرف و آموزش خود تجدید نظر اساسی کنیم. در حال حاضر در اروپا، بخش ساخت وساز مسئول تقریبا ۴۰ درصد از انتشار مستقیم و غیرمستقیم CO۲ و ۳۰ درصد از زباله ها تولید شده است. با افزایش این اعداد، طراحان جوان مسئولیت بزرگی برای کاهش تاثیر این بخش بر محیط زیست خواهند داشت. با این حال در بسیاری از موارد آموزش معماری به بهای درک پیچیدگی های برنامه ریزی در آینده پسا فسیلی، فرم سازی را در مرکز برنامه درسی قرار می دهد. از زمان آغاز به کار در سال ۲۰۱۷، آزمایشگاه ساختمان طبیعی (NBL) در دانشگاه فنی برلین، روش های جدید آموزش معماری را با این فرض که به مدل ها و قالب های جدید نیاز است تا طراحان جوان را با ابزارهایی که برای تاثیرگذاری نیاز دارند، تجهیز کند، بررسی کرده است. تغییر در جامعه جهانی شده و به سرعت در حال تغییر است. پروژه هایی که تاکنون توسط آزمایشگاه انجام شده است، بر یادگیری خودمختار به عنوان وسیله ای برای مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیندهای تغییر شهری تاکید داشته است. اولین پروژه های ساخته شده از آزمایشگاه، در حالی که در زمینه های متنوع، همه اصول ساخت وساز دایره ای و LowTech را با عملکرد مصالح ساختمانی طبیعی ترکیب می کنند تا چشم اندازی برای معماری پس از فسیل ایجاد کنند، که اغلب توسط دانشجویان در همکاری های فرا رشته ای طراحی و محقق می شود. این مقاله به چالش های پیش روی مربیان معماری و اینکه چگونه آزمایشگاه ساختمان طبیعی قصد دارد استراتژی آموزشی خود را بر اساس واقعیت های کمبود منابع و تغییرات آب و هوایی چارچوب بندی کند، بررسی خواهد شد.

Authors

مهدیه مخبر تکمه داش

دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران

فاطمه سیادتی

دانشجوی کارشناسی پیوسته مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور واحد تبریز، ایران

سیامک صفری

کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان، ایران

محمدرضا پودراتچی اصل

کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا، ایران

محمد یاری

کارشناسی ارشد مهندسی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران