بررسی مناره ها در دوران سلجوقیان (مطالعه موردی: مناره های جامع سمنان، دامغان و تاریخانه)
Publish place: 1th. International Conference on Design in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 127
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCAUCONF01_244
تاریخ نمایه سازی: 15 فروردین 1403
Abstract:
یکی از مهم ترین ویژگی های معماری، مناره ای است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام برمی گردد و اهمیت راهنمایی مردم را در طول تاریخ نشان می دهد. این ویژگی ها همیشه به عنوان راهنما عمل کرده اند و در طول تاریخ الگوهای رسمی بسیاری را پشت سر گذاشته اند. آنها شامل عناصر منفرد در مسیر کاروان ها، علائم شهری و عملکردهای سیاسی، عناصر ساختاری و نشانه های مذهبی مانند مساجد و مدارس هستند. دوران سلجوقی زمانی است که مناره های ایران به اوج زیبایی خود رسیدند و تزیینات آجری آغاز شد. به همین دلیل، این مقاله به بررسی تاریخچه مناره ها در ایران و همچنین معماری و تزیینات سه مناره برجسته استان سمنان می پردازد. این مناره ها در نوع خود متمایز هستند زیرا در یک استان واحد و در مسیری خاص ساخته شده اند. در میان این آثار، اسناد جدید به ندرت ارائه می شود. در انجام این کار، با استفاده از رویکرد تفسیری- تاریخی، با استناد به اسناد کتابخانه ای و بررسی میدانی، با ارائه طرح هایی برگرفته از تزئینات و بدنه مناره های مساجد سمنان، دامغان و تاریخخانه، با مقایسه و بررسی شواهد، تخیر و آنها. تقدم زمانی مشخص شده است.
Authors
پیمان نقی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
افشین نقی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد ناپیوسته، رشته مهندسی عمران - گرایش زلزله، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران