تحلیلی بر منابع و مولفه های خودکارآمدی در معلمان

امروزه یکی از بارزترین مولفه های موفقیت سازمان ها در گرو نقشی است که منابع انسانی سازمان می تواند ایفا کند به طوریکه سازمان ها بدون منابع انسانی با انگیزه و با روحیه، به سازمانی بیمار و غیر پویا مبدل خواهند شد. در سازمان آموزش و پرورش نیز معلمان بعنوان نیروی انسانی یکی از عوامل بسیار موثر در این نظام هستند. یکی از عواملی که در ارتباط با معلمان در مدارس مهم می باشد، خودکارآمدی است. خودکارآمدی اشاره به یک باور عمومی در مورد صلاحیت برای به سرانجام رساندن وظایف دارد. به طور کلی ادراک درباره توانایی های خود به منظور موفقیت و تسلط بر شرایط و چالش هایی که در زندگی با آنها مواجه هستیم، می تواند تاثیر فراوانی بر عملکرد ما داشته باشد. خودکارآمدی ریشه در تئوری یادگیری اجتماعی دارد. در اصل، خودکارآمدی با سطح اثر بخشی فرد در ارتباط است. خودکارآمدی ادراک شده توسط فرد، به عنوان اعتقاد به توانایی هایش که بر عملکرد و وقایع زندگی اش تاثیرگذار است، تعریف شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیل و از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد . در واقع در این پژوهش، پژوهشگر یافته های کتابخانه ای و میدانی را گردآوری نموده و به روش استقرائی به فشرده سازی آنها از طریق طبقه بندی و سپس تجزیه و تحلیل پرداخته است. نتایج نشان داد معلمان برخوردار از خودکارآمدی در انجام کارها امیدوارتر و موفق تر هستند و خودکارآمدی این توانایی را به آنان می دهد تا بر رفتارهایشان در مدرسه و کلاس درس کنترل و نظارت داشته باشد. بنابراین باور خودکارآمدی دارای تاثیر مثبت بر تصمیم گیری در مورد انجام کارها، هزینه تلاش و پشتکار در برابر مشکلات است. بنابراین اهمیت دارد که خودکارآمدی در معلمان بصورت جدی افزایش یابد.

Keywords:

خودکارآمدی , معلمان , مولفه ها , خودکارآمدی جمعی