تاثیر روش های آموزش مبتنی بر بازی و تعاملات اجتماعی بر بهبود فرآیند آموزش دانش آموزان مقطع ابتدایی

بازی مهمترین فعالیت برای کودکان دبستانی است که بر رشد اجتماعی عاطفی و شناختی کودکان تاثیر دارد بازیهای خلاق فرصت مناسبی برای رشد خلاقیت و تعاملات اجتماعی در کودکان هستند. آموزش مبتنی بر بازی یک روش آموزشی است که بازی ها را در فرآیند یادگیری ادغام می کند. تا درک بهتر و حفظ محتوای آکادمیک را تسهیل کند. هدف آموزش مبنی بر بازی رقابت و تعامل ایجاد یک تجربه یادگیری فراگیرتر و لذت بخش تر است. بازی در عین اینکه وسیله سرگرمی است. جنبه آموزندگی و سازندگی نیز دارد در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است. کودکان در خلال بازی ها به ویژه بازی های آموزشی به مفاهیم جدیدی دسترسی پیدا میکنند و مهارت بیشتر و بهتری را کسب می نمایند. در حین بازی مطالب آموختنی بدون فشار و با میل و رغبت فرا گرفته میشوند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بازی در افزایش تعاملات اجتماعی بر بهبود فرآیند آموزش دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش تحقیق این مطالعه توصیفی - تحلیلی بوده که با استفاده از منابع الکترونیک ، کتاب ها و مقالات معتبر مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

بازی تعاملات اجتماعی , آموزش , دانش آموزان