نقش آموزش و پرورش در کنترل یا کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان

نهاد آموزش و پرورش در کنار چهار نهاد دیگر (دین ، خانواده، اقتصاد و سیاست ) پنج نهاد اصلی و عمده در هر جامعه ای محسوب می شوند. در این میان نهاد آموزش و پرورش رسالت خطیر انتقال فرهنگ ، معارف و دانش ها و نیز ارزشهای دینی و اخلاقی و معنوی و نیز آموزش مهارتهای زندگی اجتماعی را به نسل ها ی مختلف را در یک فرایند بلند مدت بر عهده دارد. در طی این فرایند این نهاد ممکن است با چالش های درونی و بیرونی متعددی مواجه شود . یکی از این چالش ها، آسیب های اجتماعی است . طرح مساله آسیب های اجتماعی و ضرورت پیشگیری از آن امری اجتنابناپذیر، عقلانی ، منطقی و آینده نگرانه است و مجموعه فرهنگیان اعم از کارشناسان، معلمان، مشاوران و مربیان و ... نمی توانند نسبت به این موضوع بی تفاوت باشند. لذا ضرورت فراوانی وجود دارد که به امر آسیب های اجتماعی و پیشگیری از آن با نگاهی علمی ، پژوهشی ، دلسوزانه پرداخته شود. مطالعه آسیب های اجتماعی اعم از نابهنجاری ها و انحرافات اجتماعی یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث جامعه شناسی است . باید بپذیریم آموزش و پرورش به عنوان اصلی ترین نهاد اجتماعی بیشترین تاثیر تربیتی را بر روی یکایک افراد جامعه دارد به شرطی که به موقع و به جا، بتواند کارکرد جامعه پذیری و در کنار آن پیش گیری از آسیب های اجتماعی را فاقد هیچ وقفه و خللی به شکلی مطلوب و مناسب به انجام رساند.با توجه به مباحث مطرح شده مقاله فوق که به صورت مروری و با بهره گیری از مقالات موجود در حوزه روانشناسی تربیتی و کتابخانه ای انجام گردیده است ؛ به اهمیت این موضوع در کاهش آسیب های اجتماعی پرداخته است . در مقاله حاضر قصد داریم به بیان نقش آموزش و پرورش در کنترل یا کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان بپردازیم و راهکار ها و راه حل های مورد نیاز در رفع این آسیب ها را ارائه نماییم .

Keywords:

آموزش و پرورش , آسیب های اجتماعی , دانش آموزان