پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس میزان تاب آوری در زنان متاهل شهر شیراز

هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس میزان تابآوری در زنان متاهل شهر شیراز بود. روش این پژوهش بر اساس نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع پیش بین بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دانش آموزان کلاس اول دبستان شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ بود که با توجه به مولفه های پیش بین (هر مولفه ۱۵ نفر) تعداد ۲۵۵ نفر به عنوان نمونه وارد پژوهش و پرسشنامه های دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) و تابآوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بین آنها توزیع گشت . پس از جمع آوری اطلاعات، دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با کمک نرم افزار spss ویراست بیست و ششم مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها حاکی از آن بود که میان مولفه های تابآوری مولفه های تصور از شایستگی فردی ، اعتماد به غرایز فردی تحمل عاطفه منفی ، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن و تاثیرات معنوی ، میزان دلزدگی زناشویی را به طور منفی و معنی داری پیش بینی کند.

Keywords:

دلزدگی زناشویی , تابآوری , زنان متاهل