استفاده از آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری در دوره پسا کرونا از نگاه معلمان ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی دیدگاههای معلمان ابتدایی درباره تلفیق آموزشهای مجازی و حضوری در دوره پساکروناست . به همین منظور از روش تحقیق کیفی با رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد. از میان معلمان مقطع ابتدایی در استان آذربایجان شرقی با روش نمونه گیری هدفمند ۱۰۰معلم انتخاب شدند. اطلاعات با انجام مصاحبه نیمه سازمان یافته جمع آوری شد و با روش مایلز و هوبرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . نتایج تجزیه وتحلیل دادهها در ۴ محور اصلی شامل : استراتژیهای آموزشی ، چالش ها، حمایت ها، انگیزه معلمان، علاقه دانش آموزان قرار گرفته است . نتایج نشان می دهد راهبردهای تدریس ، رسانه های آموزشی ، زمان آموزش و ارزشیابی ها نیازمند تغییر هستند. معلمان با چالش هایی ناشی از موانع فنی ، مشارکت دانش آموزان، شرایط دانش آموزان، تجربه آموزش آنلاین ، زمان آموزش، همراهی اولیا مواجه هستند. برای موفقیت در آموزش نوین نیازمند حمایت مدیران و مسئولان آموزشی و والدین هستند و می بایست انگیزه و علاقه خود و دانش آموزانشان را در طی فرایند آموزش بالا نگهدارند. مهمترین نکات مثبت این روش، پیگیری مستمر انجام تکالیف و فرآیند یادگیری ، تعامل بیشتر و راحتتر با اولیا می باشند.

Keywords:

معلمان , مقطع ابتدایی , تلفیق آموزش حضوری و مجازی , کرونا.