نقش شیوه های فرزندپروری و تفاوت های فردی بر بهبود انگیزش تحصیلی و کاهش حس رقابت ناسالم

تربیت و پرورش فرزندان یکی از چالش های مهم زندگی خانوادگی است که تاثیر عمیقی بر توسعه شخصیت و عملکرد تحصیلی فرزندان دارد. این تحقیق به بررسی ارتباط بین شیوههای فرزندپروری و تفاوتهای فردی با انگیزش تحصیلی و کاهش حس رقابت ناسالم در فرزندان می پردازد.یافته های تحقیق نشان می دهد که حمایت و تشویق فراگیر و ثابت از سوی والدین ، باعث افزایش انگیزه تحصیلی و ایجاد اعتماد به نفس در فرزندان می شود. همچنین ، تفاوتهای فردی می تواند نقش موثری در تنوع تجربه تحصیلی و ارتقاء استعدادها داشته باشد. ارتباط مثبت بین شیوههای فرزندپروری مثبت و افزایش انگیزه تحصیلی ، همچنین توجه به تفاوتهای فردی در کاهش حس رقابت ناسالم آشکار است .پیشنهاد می شود که با برگزاری کارگاهها و آموزشهای والدین ، ترویج مدیریت تفاوتهای فردی در مدارس، فراهم کردن منابع و اطلاعات برای والدین ، ترویج فضای آموزشی حمایت آمیز در خانواده، و توسعه برنامه های تربیتی مدرسه ، این ارتباطات بهبود یابند و به ارتقاء تربیت نسل های سالم و پویا کمک کنند. به طور کلی ، توجه به این ابعاد مهم می تواند به بهبود کیفیت زندگی خانوادگی و پیشرفت جامعه کمک کند.

Keywords:

شیوه های فرزندپروری , تفاوت های فردی , انگیزش تحصیلی , رقابت ناسالم