بررسی تاثیر تربیت دینی بر مولفهی شادکامی در دانش آموزان ابتدایی

شادکامی (شادمانی ) احساسی است که همه خواهان آن هستند اما تعداد کمی از ما به آن دست می یابیم . نشانه مشخص چنین احساسی ، قدردانی ، احساس درونی ، احساس رضایت و علاقه به خود و دیگران است . عادی ترین حالت ذهنی همه ، حالت خشنودی و شادی است . جامعه ی دینی نیاز به تربیت دینی دارد تا افراد در آن استعدادهایشان را شکوفا سازند. شیوهی تربیتی مدرسه بر شخصیت دانش آموزان بسیار موثر است . تربیت در همه ی ابعاد اعتقادی، عبادی و اخلاقی با توجه به ابعاد وجودی انسان کار ساده ای نیست . لذا لازم است همه ی عوامل موثر بر تربیت در مدرسه و خارج از آن به طور هماهنگ به تربیت افراد بپردازند. این مقاله که به صورت مروری و با استناد به منابع کتابخانه ای و اینترنتی جمع آوری شده است ، نشان می دهد که شادکامی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای روانی بشر, به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی دارد, همواره ذهن انسان را به خود مشغول کرده است . از طرفی جامعه ای پویا و زنده تلقی می شود که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد و تربیت دینی این موضوع را آسان تر می کند.

Keywords:

تربیت دینی , مولفه شادکامی , دانش آموزان ابتدایی .