رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با سازگاری اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان لاهیجان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با سازگاری اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان لاهیجان می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان لاهیجان به تعداد ۱۲۸۰ نفر بودند که ۲۲۰ نفر از طریق جدول مورگان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه های احساس تعلق به مدرسه بری و بتی (۲۰۰۴)، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰)، پرسشنامه فضای مجازی پرسشنامه سازگاری اجتماعی توسط پی کل و ویسمن (۱۹۸۹) استفاده شد. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بین نمره سازگاری اجتماعی با فضای مجازی (۳۹۲-/۰(r=، پیشرفت تحصیلی با فضای مجازی (۲۳۸/۰(r=- و احساس تعلق به مدرسه با فضای مجازی (۵۸۰/۰(r=- رابطه منفی و معنادار وجود دارد (۰۱/۰ .(P< نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که سازگاری اجتماعی ۹۱ درصد و پیشرفت تحصیلی ۸۱ درصد و متغیر احساس تعلق به مدرسه ۵۴درصد از تغییرات فضای مجازی را پیش بینی می کنند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر باید گفت که دانش آموزانی که از اینترنت استفاده بیش ازحد می کنند در تعاملات اجتماعی و جسمی و روحی و روانی دچار مشکلات زیادی می باشند و میزان علائم روانشناختی (اضطراب، افسردگی و پرخاشگری و ...) نیز در این افراد بالا می باشد لذا ایجاد فرهنگ صحیح بهرهگیری از فن آوری برای دانش آموزان امری ضروری است و آموزش و نظارت آنان در استفاده از اینترنت توسط اولیا امری انکار ناپذیر می باشد.

Keywords:

فضای مجازی , سازگاری اجتماعی , پیشرفت تحصیلی , احساس تعلق به مدرسه .