بررسی رابطه ی کارگیری روش تدریس فعال بر اشتیاق به تحصیل و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دختر شهرستان قروه

پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان اثربخشی روش تدریس فعال بر خلاقیت و عزت نفس دانش آموزان دختر در درس هنر در شهرستان قروه انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ فاکتورهدف ، بنیادی است و از لحاظ فاکتور گردآوری داده ها این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است ؛ چرا که در انجام آن نیازی به آزمایش کردن وجود ندارد و آزمون آماری مورد استفاده ما همبستگی ساده و رگرسیون است . جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم شهرستان قروه می باشد . جامعه آماری شامل ۱۰ مدرسه ابتدایی است که هر مدرسه ۳۰ دانش آموز دختر پایه پنجم دارد . یعنی جامعه آماری این پژوهش ۳۰۰ نفر است . روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و حجم نمونه شامل ۱۶۹ نفر از ۳۰۰ دانش آموز پایه پنجم شهرستان قروه با استفاده از جدول مورگان است . در ادامه برای گردآوری داده های مورد نیاز از آزمون خلاقیت تورنس و مقیاس سنجش کوپر اسمیت استفاده شد، پایایی پرسشنامه های مذکور در این پژوهش با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید و حاکی همسانی درونی قابل قبول این آزمون بود و با استفاده از روش تصنیف به دست آمد . اعتبار این پرسشنامه از لحاظ اعتبار صوری و محتوای سوالات ، مناسب و مطلوب است . استفاده از روش تدریس فعال هنر باعث رشد عزت نفس فردی، خانوادگی ، تحصیلی و اجتماعی فراگیران می شود. بنابراین هنر قادر است شرایطی فراهم کند تا دانش آموزان به بیان افکار و اندیشه های نوآورانه خود به دور از هرگونه دغدغه ای بپردازند تا در آینده با کمک آن بتوانند بهتر فکر کنند و با حس ارزشمند بودن در جامعه ، خلاقانه به برخورد با مسائل فردی و اجتماعی بپردازند.

Keywords:

خلاقیت , عزت نفس , روش تدریس , هنر