بررسی تاثیر سبک کلاس داری معلم بر امید به تحصیلی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی ارومیه

پیشرفت تحصیلی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان و عوامل مرتبط با آن همواره از اولویت های آموزش و پرورش و از مسائل مورد توجه مدیراناست . یکی از عوامل کلیدی موثر در موفقیت دانش آموزان، سبک های کلاس داری معلم است پژوهش حاضر با هدف مطالعه بررسی تاثیر روش ها و مهارتهای معلمی بر امید به تحصیلی از طریق میانجیگری انگیزش تحصیلی انجام گرفته است این تحقیق از نوع همبستگی بوده که جامعه ی آن را دانش آموزان دوره ابتدایی ارومیه تشکیل می دهند حجم نمونه ۲۸۶نفردانش آموز و ۲۰ معلم با سبک های مدیریت متفاوت بود که با روش نمونه تصادفی طبقه ای نمونه برداری انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶) و پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شده است . نتایج نشان داد کهرابطه معنا داری بین داده های پژوهش وجود دارد. می دهد سبک های مدیریت کلاس درس معلمان با امید به تحصیلی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد و در میان سبک های مختلف کلاس داری سبک مدیریت آمرانه و سبک مدیریت عدم مداخله با امید به تحصیلی رابطه ی متوسطی داشته اما سبک مدیریتی مشورتی رابطه ی قوی با امید به تحصیل دارد. و انگیزش تحصیلی دانش آموزان میتواند به عنوان متغیر میانجی بین سبک های کلاس داری و امید به تحصیل دانش آموزان باش .

Keywords:

سبک کلاس داری , امید به تحصیلی , انگیزش تحصیلی