مقایسه کارائی عصاره گیاه چریش Azadirachta indica با برخی ترکیبات آفت کش رایج در کنترل شته جالیز Aphis gossypii در شرایط گلخانه های جنوب کرمان

در کشاورزی نوین استفاده از آفت کش ها برای کنترل عوامل خسارت زا یکی از روش های حفظ محصولات تولیدی می باشد. شته جالیز از آفات محصولات گلخانه ای است که برای کنترل آن از حشره کش ها استفاده می شود. در پژوهش حاضر کارایی عصاره گیاه چریش در مقایسه با حشره کش های متدوال در گلخانه های خیار روی شته جالیز مطالعه شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۵ تیمار حشره کش و شاهد (آب) در چهار تکرار انجام گردید. تیمارها شامل عصاره چریش (۱، ۲ و ۳ در هزار) و پریمیکارب ۷/۰ کیلوگرم، فلونیکامید ۲/۰ کیلوگرم در هزار و شاهد بود. ارزیابی بر اساس شمارش تعداد شته زنده در یک روز قبل از محلول پاشی و در دوره های زمانی ۱، ۳، ۷ و ۱۰ روز بعد از اعمال تیمار انجام گرفت. طبق نتایج اگر چه در یک روز بعد از سم پاشی تیمارهای پریمیکارب و فلونیکامید (به ترتیب با درصد تاثیر ۷۵/۸۱ و ۵۳/۷۳) بهتر از سایر تیمارها بودند، اما از روز سوم کارآیی عصاره چریش روی شته جالیز افزایش یافت. به طوریکه در این روز کارآیی غلظت ۳ در هزار عصاره چریش تفاوت معنی داری با پریمیکارب (به ترتیب با ۴/۷۵ و ۲/۷۶ درصد) نداشت. در دهمین روز نیز کارایی عصاره چریش با غلظت های ۳ و ۲ در هزار با درصد تاثیر ۲۶/۸۶ و ۲۵/۷۰ به ترتیب از سایر تیمارها بیشتر بود. طبق نتایج کلی عصاره چریش می تواند به صورت تناوبی با سایر حشره کش ها جهت کاهش جمعیت این آفت در گلخانه استفاده شود و از مصرف سموم شیمیایی کاسته و نقش بسزایی در تولید محصولات سالم گلخانه ای داشته باشد.

Keywords:

شته جالیز , کنترل شیمیایی , خیار گلخانه ای